Szpiczak mnogi, nazywany również szpiczakiem plazmocytowym czy chorobą Kahlera, jest nowotworem który atakuje nasz układ krwiotwórczy. Niestety jest to nowotwór złośliwy, który najczęściej występuje u osób starszych, a szczególnie u mężczyzn. Spis treści: Szpiczak mnogi – co to za nowotwór?Jak powstaje szpiczak mnogi?Jak diagnozuje się szpiczaka mnogiego?Jakie są przyczyny powstania szpiczaka mnogiego?Jak wygląda leczenie i jakie są rokowania? Szpiczak mnogi – co to za nowotwór? Powstanie szpiczaka mnogiego, spowodowane jest namnożeniem komórek plazmatycznych w kościach płaskich. Komórki plazmatyczne w naszym organizmie są odpowiedzialne za wytwarzanie przeciwciał, oraz za odporność organizmu. Choroba Kahlera rozwija się w szpiku, a najczęściej atakuje kręgosłup, czaszkę czy żebra. Szpiczak mnogi, występuje w postaci rozsianej, i dzieli się go na 3 stopnie zaawansowania: Stopień I – niski stopień zaawansowania Stopień II – średni stopień zaawansowania Stopień III – wysoki stopień zaawansowania Jak powstaje szpiczak mnogi? Szpiczak mnogi powstaje w szpiku kostnym, a wywołany jest poprzez nowotworowy rozrost komórek plazmatycznych. Powstaje również proces nazywany osteolizą nowotworową, który polega na wypieraniu zdrowych komórek, co w efekcie wiąże się z niszczeniem kości. Dodatkowo szpiczak plazmocytowy może spowodować również: Większą podatność na łamliwość kości Niewydolność nerek spowodowaną obecnością białka we krwi Anemię Słabą odporność co wiąże się z częstymi infekcjami Bóle kostne Zaburzenia widzenia Krwawienia z nosa Drgawki Bóle i zawroty głowy Jak diagnozuje się szpiczaka mnogiego? Zdiagnozowanie choroby Kahlera jest bardzo ciężkie, ze względu na mylące objawy. A dokładniej chodzi o objawy przypominające przeziębienie, czyli standardowo stan podgorączkowy, brak apetytu, osłabienie, wzmożona potliwość, bóle kości czy bóle głowy. Zazwyczaj pacjenci próbują się leczyć na własną rękę, poleżeć kilka dni w domu. Jednak z czasem choroba stopniowo postępuje, pacjent coraz częściej czuje osłabienie, może również zauważyć spadek kilogramów. Tutaj warto zaznaczyć, iż podczas wizyty u lekarza rodzinnego tak ważne jest skierowanie na badanie krwi. Im wcześniej lekarz zleci podstawowe badania, tym większa szansa na szybką i poprawna diagnozę. Lekarz do którego powinniśmy się udać w celu zdiagnozowania choroby to hematolog. Diagnostyka szpiczaka jest trudna i jednocześnie wymaga wykonania wielu badań. Oprócz podstawowego badania krwi pacjent będzie musiał wykonać również: Analizę krwi Analizę moczu Badanie kości Biopsję szpiku Jakie są przyczyny powstania szpiczaka mnogiego? Niestety nikt do tej pory nie znalazł przyczyn powstania tej choroby. Pomimo wielu badań nie można jednoznacznie określić co wpływa na namnażanie się komórek plazmatycznych w kościach. Przypuszcza się natomiast że istnieją czynniki zwiększające ryzyko tej choroby. Do takich czynników zaliczamy: Wiek – najczęściej występuje u osób po 65 roku życia Zmniejszona odporność organizmu i częste infekcje Zmiany hormonalne Promieniowanie Genetykę Mutację komórek Szkodliwe czynnika środowiska Otyłość Jak wygląda leczenie i jakie są rokowania? Najważniejszą kwestią w przypadku szpiczaka mnogiego, jest szybka i prawidłowa diagnoza. Jeżeli pacjent zostanie odpowiednio zdiagnozowany, a szpiczak nie będzie już bardzo aktywnie wyniszczać kości jest spora szansa na życie bez konieczności przeszczepu. Zastosowanie odpowiedniego leczenia, daje duże szanse na zatrzymanie choroby, pomimo iż jest to choroba nieuleczalna. Jak wiadomo odpowiedni dobór terapii jest uzależniony od wielu czynników, jednak leczenie opiera się najczęściej na chemioterapii. Oprócz chemioterapii stosowania może być także farmakologia, a w ciężkich przypadkach może być potrzebny przeszczep szpiku lub komórek macierzystych. Aby maksymalnie zminimalizować postęp choroby można również zastosować radioterapię, lub przeprowadzić zabieg ortopedyczny, który polega na wycięciu zaatakowanego chorobą fragmentu kości. Taka operacja wiąże się również z wszczepieniem kości od dawcy, lub wstawieniem protezy i dłuższym okresem rekonwalescencji. Rokowania pacjentów są dobre (umieralność jest niska), ponieważ obecnie szpiczak mnogi uznawany jest za chorobę przewlekłą z która można żyć latami. Wszystko zależy od stopnia zaawansowania szpiczaka, oraz samego pacjenta.