Wszywki alkoholowe Kraków

Esperal, czyli tzw. wszywka alkoholowa, stanowi pomoc w leczeniu osób z uzależnieniem od alkoholu, które chcą zachować trzeźwość i wykorzystać ten czas na podjęcie leczenia.

Wszywka nie jest lekarstwem na alkoholizm. Bez odpowiedniej motywacji i terapii wspomagającej mało prawdopodobne jest całkowite wyjście z choroby.

Wszywki alkoholowe Kraków mogą być stosowane dopiero po wyraźnej zgodzie pacjenta. Musi on podjąć decyzję samodzielnie i świadomie oraz wiedzieć o zagrożeniach związanych ze spożyciem alkoholu w trakcie przyjmowania leku. W poniższym artykule wyjaśnimy więc najważniejsze informacje dotyczące działania preparatu, sposobami stosowania, przeciwwskazaniami i niepożądanymi skutkami ubocznymi. 

Esperal – jedna z metod leczenia uzależnienia od alkoholu

Wszywka Esperal stała się jednym z najpopularniejszych podejść leczenia alkoholizmu, ponieważ uzależnienie wymaga czegoś więcej niż samopomocy i determinacji, aby sobie z nim poradzić. Pacjenci stosują różne metody, aby powstrzymać fizyczne i psychiczne szkody, jakie alkohol wyrządza ich zdrowiu. Istnieje wiele opcji leczenia, w tym program 12 kroków, anonimowe grupy alkoholowe, terapia, leki przeciwdepresyjne i inne, ale leczenie Disulfiramem (substancją czynną Esperalu) jest jednym z najskuteczniejszych dostępnych podejść. 

Leczenie Esperalem należy to metod awersyjnych. U pacjenta, który posiada wszyty disulfiram wytwarza się lęk przed skutkami, które mogą pojawić się po napiciu się alkoholu.

Można powiedzieć, że lek monitoruje poziom alkoholu we krwi i wyzwala okrutne i niebezpieczne objawy, gdy się z nim zderzy. 

Ten proces pełni funkcję ochronną dla osób uzależnionych i nie pozostawia możliwości rezygnacji z disulfiramu, tak, jak np. w przypadku doustnego przyjmowania leku. Możliwość zaprzestania przez pacjentów stosowania disulfiramu w celu przyjęcia większej ilości alkoholu sprawia, że ​​implant ten jest skuteczniejszą i wydajniejszą terapią uzależnienia od alkoholu. Kiedy alkohol dostaje się do organizmu, disulfiram jest odpowiedzialny za zapoczątkowanie reakcji disulfiramu z etanolem, która charakteryzuje się spontaniczną, ciężką, nieprzyjemną reakcją w organizmie.

Przeciwwskazaniami do implantacji Esperalu 

Przed zdecydowaniem się na zabieg wszycia Esperalu należy zapoznać się z przeciwwskazaniami. Są to:

• Nadwrażliwość na Esperal lub zawarte w nim substancje; 
• Stan nietrzeźwości – spożywanie napojów zawierających alkohol etylowy lub stosowanie preparatów zawierających alkohol w ciągu ostatnich 12 godzin przed zabiegiem;
• Choroby serca, takie jak niewydolność, choroba niedokrwienna, nadciśnienie tętnicze, uprzednio przebyta niewydolność obwodowa krążenia;
• Zaburzenia psychiczne, psychoza (z wyjątkiem przebytych ostrych psychoz alkoholowych), próby samobójcze.

W okresie leczenia Esperalem obowiązuje bezwzględny zakaz spożywania alkoholu. Połączenie etanolu z Esperalem wywołuje objawy zagrażające życiu.

Co w przypadku spożycia alkoholu? 

Spożycie alkoholu w tracie leczenia sprawia, że w organizmie dochodzi do wzrostu poziomu aldehydu octowego i występują objawy zatrucia, jest to tak zwana reakcja disulfiramowa, czyli zatrucie aldehydem octowym, ostra nietolerancja alkoholu. Mogą wystąpić takie objawy, jak: 

• Niewydolność oddechowa;
• Zaburzenia rytmu serca;
• Niewydolność krążenia;
• Utrata przytomności;
• Drgawki. 

W ciężkich przypadkach może dojść także do zawału serca oraz do zgonu.  

Reakcja organizmu występuje nawet przy spożyciu minimalnej ilości alkoholu, a objawy mogą pojawić się także po spożyciu produktów czy substancji zawierających alkohol. Mowa tutaj np. o płynach do płukania jamy ustnej, sosach, octach, syropach na kaszel, płynach do golenia itp. 

Stopień nasilenia objawów należy natomiast od ilości spożytego alkoholu. Zazwyczaj trwają one od 30 minut do nawet paru godzin. 

Zabieg i rekonwalescencja 

Zabieg wszycia Esperalu jest bardzo prosty, bezpieczny i bezbolesny. Jest wykonywany w znieczuleniu miejscowym i trwa około 30 minut. Chirurg wykonuje niewielkie nacięcie skóry w miejscu, w którym lek zostanie wszyty. Zazwyczaj jest to okolica pośladka lub łopatki. Lek umieszczany jest na głębokości kilku centymetrów pod powięzią, w mięśniu, co uniemożliwia samodzielne wyciągnięcie tabletki.

Dawka leku jest indywidualna. Zależy głównie od masy ciała (zazwyczaj 1 tabletka na 10 kg masy ciała) i ogólnego stanu zdrowia. 

Zabieg kończy się założeniem szwów, które są usuwane po około 10 dniach. Od tego momentu spożywanie alkoholu jest surowo zabronione. Lek działa w organizmie zazwyczaj 8-10 miesięcy. 

Po zabiegu pacjent musi codziennie dbać o higienę rany i pamiętać o regularnym przemywaniu oraz zmianie opatrunku. 

Czy istnieją powikłania lub skutki uboczne po samym zabiegu? Tak, ale nie wiążą się one z dużym ryzykiem. Zazwyczaj związane są z nieodpowiednim dbaniem o ranę, dlatego w takiej sytuacji należy zgłosić się na konsultację. 

Blizna po zabiegu jest praktycznie niewidoczna. 

Zdarza się również występowanie działań niepożądanych po samej implantacji. Może wystąpić metaliczny posmak lub smak czosnku w ustach, senność, nudności czy wymioty.  

Odnotowano również reakcje psychotyczne, w tym stany depresyjne, paranoiczne, schizofrenię, manię, skórne reakcje alergiczne, zapalenie nerwów obwodowych czy uszkodzenie hepatocytów. Występowały one jednak bardzo rzadko. 

Esperal, a inne leki 

Esperalu nie powinno łączyć się z niektórymi lekami. Mowa tu głównie o lekach przeciwzakrzepowych – Esperal może powodować nasilenie ich działania w wyniku hamowania ich przemian enzymatycznych.

Kolejne są antypiryna, fenytoina, chlordiazepoksyd i diazepam – może nasilić się ich działanie poprzez hamowanie metabolizmu. 

Jednoczesne stosowanie Esperalu i izoniazydu może natomiast wpływać na czynność ośrodkowego układu nerwowego i wywoływać zawroty głowy, zaburzenia koordynacji ruchów, drażliwość, bezsenność. Disulfiram i metronidazol stosowane jednocześnie mogą wywołać stany dezorientacji i stany psychotyczne. 

Esperal – czy warto się zdecydować? 

Ze względu na dyskomfort, który towarzyszy reakcji disulfiramowej, pacjenci często trwają w abstynencji przez cały okres działania leku. 

Należy jednak pamiętać o tym, że wszywka nie jest dla każdego. Jeżeli osoba uzależniona nie będzie przekonana do tego pomysłu i mimo zaszycia sięgnie po alkohol – może to mieć bardzo szkodliwe konsekwencje. Decyzja o wszywce powinna wyjść więc od samego uzależnionego – w innym przypadku będzie to nieskuteczne działanie. 

Czy warto? Jak najbardziej! Ale tylko wtedy, gdy jest to decyzja jak najbardziej pewna i będzie połączona z innymi formami terapii.