Chłoniak Hodgkina – objawy, przyczyny i leczenie

Ziarnica złośliwa, znana również jako chłoniak Hodgkina, to typ chłoniaka, który charakteryzuje się obecnością komórek Reed-Sternberga w tkance chłonnej. Komórki te są charakterystyczne dla tego typu chłoniaka i stanowią mniejszość w obrębie tkanki chłonnej. Chłoniak Hodgkina zwykle zaczyna się w węzłach chłonnych, ale może rozprzestrzeniać się na inne narządy. Choroba ta zwykle rozwija się powoli i może objawiać się jako powiększenie jednego lub kilku węzłów chłonnych, gorączką, utratą wagi, zmęczeniem i świądem skóry.

Chłoniak Hodgkina – co to za choroba i jak się objawia?

Chłoniak Hodgkina to rodzaj nowotworu złośliwego, który rozwija się w układzie limfatycznym. Objawy mogą obejmować powiększenie węzłów chłonnych, zwłaszcza szyjnych, pachwinowych lub w okolicy mostka, gorączkę, nocne poty, utratę masy ciała i ogólne osłabienie organizmu. Mogą również wystąpić świąd skóry i ból w miejscach powiększenia węzłów chłonnych po spożyciu alkoholu. Chłoniak Hodgkina zwykle postępuje powoli i etapowo, zazwyczaj zaczyna się od pojedynczych grup węzłów chłonnych, ale może rozprzestrzeniać się na inne narządy, takie jak śledziona, wątroba i kości, jeśli nie zostanie zdiagnozowany i leczony na czas.

Jakie są przyczyny tej choroby?

Nie wiadomo dokładnie, co powoduje chłoniak Hodgkina, ale uważa się, że jest to związane z mutacjami w komórkach układu limfatycznego. Czynniki ryzyka mogą obejmować zaburzenia układu odpornościowego, takie jak HIV/AIDS lub choroba autoimmunologiczna, oraz niektóre infekcje wirusowe, takie jak wirus Ebsteina-Barr i wirus zapalenia wątroby typu C. Niektóre badania wskazują również na genetyczną skłonność do choroby. Jednak większość osób z tym rodzajem nowotworu nie ma zidentyfikowalnych czynników ryzyka.

Diagnostyka – czyli jakie badania należy wykonać aby rozpoznać chłoniaka Hodgkina?

Rozpoznanie chłoniaka Hodgkina zwykle wymaga wykonania kilku badań, w tym:

• Badanie fizykalne: Lekarz może sprawdzić węzły chłonne, aby stwierdzić, czy są powiększone, twarde lub bolesne.
• Badania krwi: Przeprowadzenie badania krwi może pomóc w wykryciu nieprawidłowości, takich jak zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, białych krwinek lub płytek krwi.
• Biopsja węzła chłonnego: Wycinek z powiększonego węzła chłonnego zostanie pobrany w celu dokładnego zbadania pod mikroskopem, aby stwierdzić obecność komórek chłoniakowych i określić typ chłoniaka.
• Tomografia komputerowa (CT): CT pozwala na uzyskanie szczegółowych obrazów narządów wewnętrznych i węzłów chłonnych, co umożliwia ocenę rozległości choroby.
• Pozytonowa tomografia emisyjna (PET): PET wykorzystuje substancję radioaktywną do wykrywania miejsc, w których komórki nowotworowe rozwijają się w organizmie.
• Biopsja szpiku kostnego: W przypadku podejrzenia, że choroba rozprzestrzeniła się do szpiku kostnego, może być przeprowadzona biopsja szpiku kostnego.

Te badania pozwalają na dokładne zdiagnozowanie chłoniaka Hodgkina i określenie stadium choroby, co pozwala na ustalenie planu leczenia.

Jak wygląda leczenie?

Leczenie chłoniaka Hodgkina zależy od stopnia zaawansowania choroby oraz stanu ogólnego pacjenta. Zazwyczaj stosuje się terapię skojarzoną, czyli leczenie obejmuje kilka metod jednocześnie.

• Chemioterapia: Chemioterapia polega na stosowaniu leków przeciwnowotworowych w celu zabicia komórek rakowych. Jest to najczęściej stosowana metoda leczenia chłoniaka Hodgkina.
• Radioterapia: Radioterapia polega na naświetlaniu obszarów, w których znajdują się komórki nowotworowe. Jest stosowana zarówno jako samodzielna metoda, jak i w połączeniu z chemioterapią.
• Terapia biologiczna: Terapia biologiczna wykorzystuje leki, które wpływają na układ odpornościowy, aby pomóc mu zwalczać komórki nowotworowe.
• Przeszczepienie komórek macierzystych: W przypadku chłoniaka Hodgkina w zaawansowanym stadium, przeszczepienie komórek macierzystych może być skuteczną metodą leczenia.

Leczenie chłoniaka Hodgkina może być skuteczne, szczególnie gdy choroba zostanie zdiagnozowana we wczesnym stadium. Prognoza dla pacjentów z chłoniakiem Hodgkina zależy od wielu czynników, takich jak wiek, stadium choroby, stan ogólny pacjenta i rodzaj leczenia.

Chłoniak Hodkina – grupa zwiększonego ryzyka

Osoby, które niosą zwiększone ryzyko zachorowania na chłoniaka Hodgkina, obejmują:

• Osoby w wieku od 15 do 40 lat oraz powyżej 55 roku życia,
• Osoby o osłabionym układzie odpornościowym, na przykład zakażone wirusem HIV lub z chorobą autoimmunologiczną,
• Osoby, które wcześniej miały chłoniaka lub chorują na inne typy chłoniaka,
• Osoby, które były narażone na promieniowanie,
• Osoby, które mają bliskich krewnych, którzy chorowali na chłoniaka Hodgkina

Warto jednak pamiętać, że większość osób z chłoniakiem Hodgkina nie ma żadnych czynników ryzyka, a choroba może pojawić się u każdego, bez względu na wiek czy styl życia. Chłoniak Hodgkina jest stosunkowo rzadki i stanowi około 1% wszystkich przypadków chłoniaków. Jest to jednak jedna z bardziej uleczalnych form chłoniaka, zwłaszcza gdy zostanie zdiagnozowana we wczesnym stadium.