Nieswoiste zapalenie jelit

Nieswoistym zapaleniem jelit nazywamy grupę chorób układu immunologicznego. Takie zapalenie przede wszystkim objawia się częstymi i długotrwałymi biegunkami oraz bólami brzucha.

Spis treści:

Nieswoiste zapalenia jelit to grupa chorób zapalnych jelit. Jej objawami są zmiany i owrzodzenia ścian przewodu pokarmowego oraz nawracające oraz przewlekłe biegunki.
Współczesna medycyna weszła na naprawdę wysoki poziom, jednak okazuje się, że żadna z metod badawczych nie wskazała jednoznacznej przyczyny występowania owego zapalenia. Niestety, ale brak przyczyny oznacza brak odpowiedniej metody całkowitego jej wyleczenia. Jedyne co wiadomo w tej kwestii, to fakt, że choroba prawdopodobnie ma podłoże genetyczne oraz środowiskowe wraz z udziałem układu odpornościowego osoby chorej.

Według statystyk, najwięcej chorych to osoby dorosłe, jednak 1/3 pacjentów to młodzież i dzieci. Najrzadziej jednak zdarza się, aby na nieswoiste zapalenie jelit chorowały niemowlęta.

Wyróżnić możemy aż dwie główne choroby – Leśniowskiego i Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Dla choroby Leśniowskiego i Crohna szczególnie typowe są bóle brzucha i stany gorączkowe. Natomiast wrzodziejące zapalenie jelita grubego charakteryzuje się głównie biegunkami.

Objawy Leśniowskiego i Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego

1. Wrzodziejące zapalenie jelit (WZJG)

Wrzodziejące zapalenie jelit (WZJG) jest jedna dwóch chorób nieswoistego zapalenia jelita grubego. Obejmuje ona zapaleniem błonę śluzową okrężnicy, prowadząc do rozległych, płytkich owrzodzeń. Objawy:

biegunka – pojawić się mogą fragmenty śluzu oraz krwi
skurcze i ból brzucha
nagłe uczucia parcia na stolec
brak apetytu
znaczna utrata wagi

Zdarza się, że WZJG często daje objawy pozajelitowe, takie jak np.: zapalenie błony naczyniowej oka i twardówki, bóle stawów, rumień guzowaty, łysienie, choroby wątroby, zakrzepica i niedokrwistość.

2. Choroba Leśnikowskiego i Crohna

Kolejną chorobą nieswoistego zapalenia jelit jest choroba Leśniowskiego-Crohna. Ma ona charakter przewlekły, który wolno postępuje. Stan zapalny zajmuje błonę śluzową jelit częściowo, a czasem nawet w całości. Stan zapalny prowadzi do powstawania przetok, ropni i owrzodzeń. Objawy:

ból brzucha i skurcze o różnym nasileniu
wymioty
biegunka
nudności
wzdęcia
objawy pozajelitowe

Oba te schorzenia uniemożliwiają normalne funkcjonowanie. Z relacji pacjentów wynika, że zdarza im się korzystać z toalety nawet 20 razy dziennie. Nieswoiste zapalenie jelit prowadzi do ciężkich i groźnych w skutkach powikłań, od perforacji jelita, choroby stawów, skóry, oczu, wątroby po raka okrężnicy.

Diagnostyka i leczenie nieswoistego zapalenia jelit

Na podstawie pojawiających się przewlekle objawów, lekarz pierwszego kontaktu zaleci wizytę u specjalisty gastroenterologa. Ten z kolei zleci badania umożliwiające wykluczenie chorób infekcyjnych jelit. Do prawidłowego rozpoznania NZJ należy wykonać badanie endoskopowe – gastroskopia i kolonoskopia. Zdarza się, że lekarz decyduje się na pobranie wycinka do badania histopatologicznego. Następnie kieruje pacjenta na badanie radiologiczne lub rezonans magnetyczny jelit.

Nieswoiste zapalenia jelit mają wspólną cechę – zaostrzenie objawów występuje naprzemiennie z momentami remisji, w których objawy ustępują całkowicie bądź częściowo. Leczenie zatem jest dostosowane do etapu owej choroby, stanu zdrowia danego pacjenta oraz konkretnych, występujących objawów. Nie jest możliwe całkowite wyleczenie, dlatego leczenie polega na farmakologicznym utrzymaniu stanu remisji i łagodzeniu objawów.